Prolog.

Każdy zastanawia się nad jutrem. Czy w ogóle będzie, czy nadal będziemy żyć. Myślimy o każdej mijającej sekundzie czy minucie, dniu czy tygodniu. Nie mamy pojęcia co może zdarzyć się za chwilę. Czasem chcielibyśmy aby wszystko w naszym życiu było poukładanie i dokładne jak w napisanym scenariuszu, którego bylibyśmy autorami. Niestety to tylko takie pragnienie ukryte gdzieś w środku nas. Życie jest dosłownie inne. Przekręcone o sto osiemdziesiąt stopni. Raniące nas lub dostarczające szczęścia na każdym postawionym kroku. Obserwując ludzi dookoła, można się przekonać i stwierdzić, który człowiek jest szczęśliwy a który wręcz przeciwnie. W niektórych przypadkach jest całkowicie inaczej. Niektórzy potrafią ukryć smutki w środki i mimo, że cierpią nie widać tego w miej scach publicznych. Takim przypadkiem była Samanta. Dziewczyna zraniona przez najwspanialszego chłopaka na całym świecie. Mimo, że zranił ją, ona nadal go kochała. Nie wyobrażała sobie bez niego życia. Był częścią jej życia i będzie już na zawsze..

Całe dnie spędzała na swojej pracy. Szczęściem dla niej było to, że pracowała w swoim mieszkaniu. Choć nie odizolowała się od świata to szczerze wolała spędzać czas w ciepłym mieszkaniu. Taką właśnie osobą stała się panna Gradvil po stracie jednej z dwóch najważniejszych osób w jej życiu...

Nie zapomni o nim zwłaszcza teraz...

I nie ma opcji by zapomniała o nim kiedykolwiek później...

_______________________________

Zapraszam na mój kolejny blog ❤❤
Naprawdę dziękuje, że jesteście ❤